Carpon Otang K.Baddy (Majalah Sunda Midang, Edisi 25 Januari 2017)
Lin nanaon, kuring mah datang ka sisi walungan teh sejak nguseup. Jadi taya
maksud lian ti nguseup. Sumawona ngahaja nyumput atawa
ngimpleng pikeun nandasa batur. Teu pisan-pisan, jauh tanah ka langit. Bororaah mikiran
nu karitu. Cenah eta pedah ngajugur ti tas magrib peuntaseun imah Kang Soleh, da taya
maksud rek papaling .
‘Kok..koaak..!
Kok...koaaak…!’ sada manuk kawas gagak kadenge deui. Geus aya tilu kalina ngelak. Pas dina tangkal bungur luhureun kuring. Sakapeung hiber meuntas
walungan, terus kukurilingan luhureun imahna Kang Soleh, samemeh saterusna eunteup deui dina
tangkal bungur luhureun panguseupan kuring. Kitu jeung kitu wae ti bada magrib.
***
Sagala hal bisa wae barubah tanpa kajudi ti
anggalna. Kaasup pola pikir, tapak lacak kahirupan manusa nu teu weleh owah
gingsir. Nya kaasup lalakon hirupna Kang Soleh, lanceuk
kuring. Teuing kunaon pola pikir katut jalan hirupna sasat teu pati nyugemakeun, hususna pikeun Bapa, umumna mah pikeun warga
Kampung Dukuh, kampung kampung Soleh
samemehna.
“Ku antengna nyiar elmu di pasantren,
muga Jang Soleh bisa neruskeun tapak lacak kaagamaan di lembur Dukuh nu salila
ieu komarana meh pareum.” Kitu diantara urang lembur Dukuh harita. Karuhan we salaku dulurna,
sajaba ti Bapa kuring ge harita ngarasa reueus. Bakal boga dulur nu baris neruskeun hurip-hirup nu nyingkem jeung
papagon agama.
“Nu paling hariwang kiwari di Kampung
Dukuh, sajaba beuki langkana imam masjid oge masalah nu mimpin tahlil geus meh tumpur,” omong Wa Duleh –salaku imam masjid
nu pangdeukeutna jeung imah Bapa. Karempan inyana --nu teu weleh tiktikbrek gering wae, ngadadak kaubaran ku ayana iber Kang Soleh
daek ngalap elmu di pasantren. Harepan liana, ku ayana ki lanceuk nimba elmu di
pasantren nu kasohor, saeutik gedena barudak di lembur bisa kaasuh. Lain sih
nepi ka daek ngaji subuh, dalah ku daek maca qur’an atawa deba bada magrib ge
geus kaitung cukup we daripada lapur mah. Tibatan bada magrib tingsalembrang di
buruan atawa anteng ngolorek Hp mah.
Tapi hanjakal nu dianti-anti saban wanci,
nu didago ti bareto teh bet kurang nyombo.
Sabada mulang ti pasantren teh Kang Soleh langsung
mideudeuh Rosita pikeun jadi batur hirupna. Memang mimitina mah daek
dipetakeun, malah sasatna kadus Jumadro ge milu ngistrenan ku cara pidato di
muka umum. Yen Kang Soleh teh sasat resmi jadi ajengan anom, nu baris nuntun
dina jalan kahirupan nu caang tur lempeng. Ki lanceuk dititipan barudak malar
diwurukan, boh diajar maca qur’an atawa kitab safinah. Sakapeung diwuruk maca
deba atawa perkara perbatalan wudu jeung rukun-rukun dina solat atawa lianna.
Ku reueusna Bapa, samemeh dua bulan Ki
lanceuk mulang teh ngahaja dipanyieunkeun imah. Memang teu agreng, tapi ruangan husus ngahaja
diancokeun keur barudak ngaraji, utamana pikeun barudak awewe. Husus nu ieu
tangtu nu ngawurukna nya Aceuk Rosita, nu kungsi ngalaman masantren tilu bulan
jeung Kang Soleh. Najan kitu, boh
masyarakat Dukuh umumna atawa Bapa hususna ngarasa sugema.
Tapi nyatana kasugemaan eta ukur
sageprakan. Teu kungsi sataun Kang Soleh kawas nu angkat tangan. Alesanana teu
sanggup ngurus barudak teh. Najan sababaraha kali dilelemu malar daek, anger
mugem. Alesan sejenna nu kawilang adab basana teh elmu nu dipiboga ku dirinya
teu acan manjing pikeun neruskeun tapak lacak pupuhu kaagamaan samemehna. Tapi
tangtu eta mah ukur alesan neangan posisi aman. Nu kairong ku kuring mah yen
Rosita nu jadi pamajikanana teu weleh aral subaha. Kurang kasabaran. Basana
ngurus barudak nu buruhna ngandelkeun karidoan dewan kaluarga masjid kurang
ngajamin. Sok komo basa harita inyana geus dibere boga budak.
***
Kang Soleh marudah. Inyana dudak-dadak
ngababad dapuran awi jeung rungkun kopo nu caneom nu aya di sisi walungan
Torongtong. Taneuh nu manjang nyisi jalan jeung nyisi walungan, anu bisa oge
disebutna harim, memang bogana Kartobi. Nyeta bapana Rosita nu kungsi keok basa
nyalon DPR di kabupaten. Kang Soleh teu mirosea mangpirang beja yen di eta tempat
teh tegal jurig alias sanget.
“Ah, eta mah dongeng nu sarua jeung
ngagungkeun setan!” tandes Kang Soleh,
samemeh terusna ngabangun imah dua tingkat. Sihoreng dimodalan Kartobi, bapana
Rosita tea. Terus Kang Soleh muka bengkel motor katut onderdilna. Pagawena dua
urang, kaitung tiluan jeung inyana bari laladen ngarangkep kasir.
Sabada Kang Soleh pindah imah ka sisi
walungan minareup jalan gede, imah nu asal mah dikontrakeun ku Bapa. Lumayan
cenah pikeun tambah-tambaheun kabutuh samemeh kuring laki rabi. Ngadenge kecap
laki rabi, hate teh sok guligah we. Sabab sajaba can boga calon teh kuring mah teu
boga gawe. Sabada kaluar SMA teu daek ningkatkeun pendidikan jiga batur.
Baringung lah, asa teu kairong gampang jadi PNS atawa gawe di swasta. Angur teh
kalah resep nguseup. Nya samodel nguseup nu dilakukeun ku kuring ayeuna di walungan Tarongtong, nyeta peuntaseun imah
kang Soleh tea.
**
Kakak, koaaak...! Kakak..,
koaaak...!
Bulan sapasi geus sajam tilem ka tebeh
kulon. Munasabah mun kaayaan teh meredong. Gagak nu cenah buluna hideung meles, kana
tangtu moal katara jinisna teh. Ngan antra kadenge, sora gagak teh ti tas
magrib teu weleh ngelak wae. Estu kawas nembongkeun kila-kila goreng. Rek aya naon kitu, hate teh tumanya.
Bari cinutrung handapeun tangkal bungur.
Leungeun teu esot tina jeujeur. Kuring
tetep mikiran sada manuk kawas gagak tea. Moal boa kitu eta teh meureun minangka lelembut atawa jurig
nu tempatna kajorag ku Kang Soleh. Sab cek batur ge sabada ki lanceuk ngabangun
di dinya sora nu nyikikik teh geus teu kadenge. Nu sok kadenge teh nya sora manuk nu sok ‘kuak koak’ tea.
Jam sabelas peuting. Di peuntaseun
walungan katangeun aya mobil eureun, pas hareupeun imahna Kang Soleh.
‘Kok, kok..koaaaakkkk…!’ Kok, kok…, koaaaaakkkk…!’ ujug-ujug sada manuk
teh kukurilingan luhureun imahna Kang Soleh. Teu lila kasawang jirimna hiber ti
peuntas ka tangkal bungur luhureun kuring bari terus sada kuak koak. Barang jep jempe, awak ngadadak muriding. Sok komo basa ngadenge
sora bedil darderdor ngepung imahna Kang Soleh.
Gejebuuurrr…!, ti luhur imahna aya nu
ngajleng ka walungan bari terus ngojay seja meuntas ka palebah kuring.
Di antara sora tembakan nu norogtog,
kuring hayang ngagorowok ka Kang Soleh. Atawa wakca balaka ka maranehna. Kunaon
kuring bet disamarutkeun? Padahal teu pisan-pisan boga niat nandasa batur. Sok
komo lamun jadi teroris mah, jajauheun pisan. Cicing di dinya sote ukur keur
nguseup.
Tapi reaksi
pelor nu terus nyalaksak sakujur awak, ngalantaranekun kuring jadi teu
walakaya. (*)
(Cijulang, Februari 2016)
Tidak ada komentar:
Posting Komentar